به نقل از «فرارو»

ادعای عجیب درباره سفر آدم فضایی‌ها به زمین!

تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۵۱۱۵۳

پاسخ جدید به پارادوکس فرمی نشان می‌دهد که به علت عدم وجود نشانه‌های مورد انتظار هوشمندی، فرازمینیان با زمین تماس نگرفته‌اند!

به گزارش خبرآنلاین به نقل از Live Science، تناقض فِرمی یا پارادوکس فِرمی (Fermi Paradox) به عدم مشاهده تمدن‌های فرازمینی در کیهان اشاره دارد. در حالی که تخمین‌هایی مانند معادله «دریک» پیش‌بینی می‌کنند که باید بتوان تعداد زیادی از این تمدن‌های هوشمند فرازمینی را در پهنه کهکشان یافت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

انریکو فرمی، (۱۹۵۴-۱۹۰۱) این پارادوکس را پس از گفتگویی دوستانه که با مایکل اچ هارت داشت، مطرح کرد و به نام او مشهور شد.

پیش‌چاپ یک مقاله که در پایگاه داده‌های arXiv منتشر شده نشان می‌دهد که ممکن است سیاراتی که میزبان حیات هستند، برای فرازمینی‌های هوشمند جالب نباشد. آمری واندل، اخترفیزیکدان و نویسنده این تحقیق، در این مقاله نوشت: اگر حیات در بسیاری از سیارات کهکشان تکامل یافته است، احتمالاً فرازمینی‌ها بیشتر به سیاراتی علاقه‌مند هستند که در آن نشانه‌هایی نه تنها از زیست شناسی، بلکه فناوری هم وجود داشته باشد. این مقاله هنوز مورد بررسی همتایان او قرار نگرفته است.

این تحقیقات پارادوکس فرمی را بررسی می‌کند، که معتقد است با توجه به قدمت جهان، این احتمال وجود دارد که فرازمینی‌های هوشمند تاکنون سفر‌های فضایی به دوردست انجام داده باشند، و بنابراین، این احتمال وجود دارد که آن‌ها از زمین نیز دیدن کرده باشند. این واقعیت که آن‌ها (تا جایی که ما می‌دانیم) سفری به زمین نداشته‌اند، ممکن است دلیلی بر این باشد که هیچ حیات هوشمند دیگری در کهکشان راه شیری وجود ندارد.

اما کارشناسان توضیحات دیگری برای غیبت فرازمینی‌های ارائه کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند: شاید فرازمینی‌ها در گذشته و قبل از تکامل انسان یا توانایی انسان در ثبت این دیدارها، از زمین دیدن کرده باشند. یا شاید سفر فضایی طولانی مدت دشوارتر از آنچه تصور می‌شود باشد. ممکن است فرازمینی‌ها به تازگی توانسته باشند تمدن پیشرفته‌ای را ایجاد کنند و تا به حال نتوانسته‌اند به زمین برسند. یا عمدا تصمیم گرفته اند که کیهان را کشف نکنند. حتی ممکن است آن‌ها یکدیگر را به قتل رسانده باشند.

واندل در این مقاله جدید توضیح احتمالی دیگری را ارائه می‌دهد: این که زندگی واقعاً در کهکشان راه شیری در جریان است. اگر بسیاری از سیارات صخره‌ای که در منطقه قابل سکونت ستارگان می‌چرخند، میزبان حیات باشند، احتمالاً بیگانگان منابع خود را برای ارسال سیگنال به همه آن‌ها هدر نخواهند کرد، زیرا ممکن است همه این تلاش‌ها اشتبا‌ها برای برقراری ارتباط با جلبک‌های فرازمینی یا آمیب‌ها باشد.

اگر زندگی در جریان باشد، فرازمینی‌های هوشمند احتمالاً به نشانه‌های فناوری علاقه بیشتری دارند. اما ممکن است تشخیص سیگنال‌های فنی سخت باشد. زمین تنها از دهه ۱۹۳۰ سیگنال‌های قابل تشخیص از فضا (به شکل امواج رادیویی) را منتشر کرده است. در تئوری، این سیگنال‌ها تاکنون به بیش از ۱۵۰۰۰ ستاره و سیاره در حال گردش آن‌ها رسیده است، اما این مقدار اندک نسبت به ۴۰۰ میلیارد ستاره موجود در کهکشان راه شیری بسیار ناچیز است. به علاوه واندل می‌گوید، بازگشت پاسخ هر پیامی از سوی فرازمینی‌ها به زمان نیاز دارد، بنابراین از زمانی که زمین شروع به پخش امواج صوتی به خارج از سیاره کرده است، فقط ستاره‌هایی که در فاصله ۵۰ سال نوری زمین قرار دارند امکان پاسخگویی خواهند داشت.

حتی بدتر از آن، قدیمی‌ترین سیگنال‌های رادیویی زمین عمداً در فضا پخش نشده‌اند، بنابراین احتمالاً پس از گذشت حدود یک سال نوری آنقدر مخدوش شده‌اند که بیگانگان قادر به تشخیص آن‌ها نخواهند بود. (زمینی‌ها اولین پخش عمدی پرقدرت را برای فرازمینی‌ها با پیام آرسیبو در سال ۱۹۷۴ ارسال کردند که این سیگنال‌ها به سمت خوشه ستاره‌ای کروی M ۱۳ هدایت شد. برخی از دانشمندان فکر می‌کنند زمان آن رسیده تا پیام دیگری ارسال کنند.)

واندل به این نتیجه رسیده است که با وجودی که تمدن‌های هوشمند بسیار زیادی می‌توانند در بیش از ۱۰۰ میلیون سیاره از نظر فناوری پیشرفته در کهکشان راه شیری باشد، این احتمال وجود دارد که سیگنال‌های زمین به حیات‌های هوشمند دیگر نرسیده باشند. واندل نوشت: با این حال، با گذشت زمان، و همانطور که سیاره ما بیشتر و بیشتر گفتگو‌های رادیویی را پخش می‌کند، احتمال اینکه سیگنال‌های تکنولوژیکی زمین شنوندگان هوشمندی پیدا کنند بیشتر می‌شود.

او نوشت، یافته‌ها نشان می‌دهند که شاید هیچ تمدن هوشمندی در فاصله ۵۰ سال نوری تا سیاره ما نباشد. اما زندگی هوشمند هنوز هم می‌تواند در جایی از کیهان وجود داشته باشد - آن‌ها فقط منتظر تماس ما هستند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: فرازمینی ها کهکشان راه شیری فرازمینی ها سیگنال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۵۱۱۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف نشانه‌ای تازه در مریخ برای اثبات وجود موجودات فضایی

ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده است که «تولید شده توسط موجودات زنده روی زمین» است و دانشمندان را در مورد آنچه ممکن است در این سیاره سرخ پنهان شده باشد، گیج کرده است.

مریخ نورد کنجکاوی جریان پیوسته‌ای از گاز متان را از دهانه گیل کشف کرد که در زمان‌های مختلف روز ظاهر می‌شود و به صورت فصلی در نوسان است.

تیم تحقیقاتی معتقد است که متان می‌تواند در زیر نمک سخت شده پنهان شده و تنها زمانی که دمای مریخ افزایش می‌یابد یا زمانی که کنجکاوی بالای پوسته حرکت می‌کند، از آن خارج می‌شود.

روی زمین، این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، معمولاً نشانه حیات است.

به نظر می‌رسد نقطه‌ای که گاز متان در دهانه گیل از آن بیرون آمده تنها نقطه‌ای در سیاره سرخ بوده که کنجکاوی در آن گاز را کشف کرده است.

دانشمندان آزمایش‌هایی را برای شبیه سازی شرایط خاک مریخ در آزمایشگاه انجام دادند تا بفهمند چه اتفاقی ممکن است در واقعیت بیفتد. آن ها کشف کردند که در طول یک دوره طولانی، نمک‌ها (پرکلرات ها) از اعماق سطح سنگی و غبارآلود سیاره یا آنچه به عنوان "رگولیت" شناخته می‌شود، خارج می‌شوند.

"پرکلرات‌های سمی" در یخ به دام افتاده در زیر سطح مریخ فراوان هستند. با تبخیر تدریجی یخ، بخار نمکی فیلتر شده و بخشی از آن را جا می‌گذارد.

هنگامی که مقدار کافی نمک در سنگ جمع می‌شود، نوعی پوسته یا صدف ایجاد می‌کند.

دانشمندان نوشتند: در مریخ، چنین فرآیندی می‌تواند به طور طبیعی در یک دوره زمانی طولانی در مناطقی از یخ‌های کم عمق رخ دهد، و ممکن است نمک کافی در لایه بالایی برای تشکیل پوسته جمع شود.

با بالا آمدن بخار نمک، گاز متان با منشا ناشناخته (تاکنون) نیز بالا می‌رود. این می‌تواند از "نوعی ارگانیسم زنده" ناشی شده باشد، یا می‌تواند ناشی از فرآیند‌های زمین شناسی در زیر سطح مریخ باشد که برای دانشمندان نامرئی باقی مانده است.

این مطالعه در مجله JGR Planets منتشر شد.

منبع: دیلی میل

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم